Hoi allemaal,

I'm slowly turned in to an American and now it's almost time to leave.This f*cking sucks. 1 week and I'll be gone. I'm so sad, you don't even know. Ik kan met zekerheid zeggen dat mijn blog mijn uitlaatklep was voor de afgelopen maanden. Daarom had ik de laatste paar weken echt totaal geen zin om een blog te schrijven. Het liet me veel te veel nadenken over het eind dus ik probeerde het zolang mogelijk uit te stellen.

" Time flies when you're having fun" en het klopt helemaal. Niet dat ik een paar maanden geleden, de periode waarin ik alleen maar liep te klagen, geen plezier had. Maar nu ik totaal ben gesetteld en de tijd van mijn leven beleef, is het alweer tijd om te gaan. Is het snel gegaan? Ja. Had ik dit ooit verwacht? Nee.

Prom 2k16 was ge-wel-dig. Waarschijnlijk hebben jullie alle foto's al gezien en ik hoop dat het er net zo leuk uit zag als dat ik het heb beleeft. Vroeg in de ochtend heeft mijn hostmom Melanie (shoutout to this amazing beauty artist) mijn make-up aangebracht. Later die ochtend heb ik mijn haar laten doen. Toen mocht de "grote" dag eindelijk beginnen. Eerst hebben wij wat foto's laten maken op een mooie plek, daarna zijn wij wat wezen eten in een restaurant en rond 8 uur begon Prom. Het was misschien wat anders als in films. Wat minder spectaculair. Maar oh wat zijn Amerikanen gek. They're going crazy like nobody is watching. Their dance moves are incredible lol. Wat erg Amerikaans was, waren alle Awards. Van "Best Hair" tot "King & Queen". Ik mocht hierbij "Best Dressed" winnen. Erg leuke ervaring zo te zeggen! Ook liep ik samen met Angel haar Seniorwalk. Na prom was er natuurlijk de veelbelovende afterparty. Deze vond ik misschien nog het leukst. Onvergetelijk is hij zeker.

Verder ben ik zo close geworden met veel vrienden. Vrienden waarmee ik voor altijd contact wil blijven houden. Hier ben ik ze zo dankbaar voor. Zonder hen had ik deze maanden nooit overleeft.

Ook heb ik al 6 track meets gehad en had ik ontzettend veel plezier met het "skippen" van school.. Track meets zijn de " atletiek wedstrijden". Wat ik meestal ren zijn de 100m, 200m en ik spring de Triple Jump. Of ik goed ben? Niet echt. Wat ik wel kan zeggen is dat mijn conditie op zijn top is. En Amerikaanse coaches streng en hard tegen je zijn. Heb je pijn? Dan krijg je te horen dat het goed voor je is. Moet je overgeven omdat je niet meer kan? " " I can't" isn't physical, it's your mind who says you can't do it anymore. Throw up and after you're done, keep going. Oftewel je denkt dat je het niet kan en daardoor lukt het niet. Nadat je over hebt gegeven blijf je doorgaan. Ergens hebben ze gelijk en is het de juiste instelling maar het liefst plak ik mijn coach achter het behang.

Iets meer dan 1 week en ik zal Arkansas verlaten. Verlaten voor nu. Ik kom zo snel mogelijk terug. ASAP. Wel heb ik gemengde gevoelens. Over 1 week, om precies te zijn 29 mei, zal ik 12 dagen verblijven in Las Vegas voordat ik naar huis ga. Samen met Ryan, Melanie, mijn vader & Diane. Ook zal ik jullie op de hoogte houden wat wij hier beleven! Ik kan niet wachten maar oh wat wordt het zwaar!

Love, Fab